ပုိင္ဆုိင္ျခင္းေတြ ကန္႔သတ္ထားတဲ့
အိပ္မက္ေလး တစ္ခု
ေႏြညမ်ား လြန္ခဲ့ရင္းျဖင့္
မုိးဟာ ေဆာင္းကုိ အန္တုလုိ႔
ရင္ကြဲနာ က်လွခ်ည္းရဲ႕....
ဝတ္မႈန္ေျခြတဲ့ ပန္းကေလးတစ္ပြင့္
ခူးဆြတ္ဖုိ႔ အတြက္
အားအင္းမ်ား ေမြးရအုံးမယ္...
အဲဒီလုိ႔နဲ႔...
ကြ်န္ေတာ္ႏွလုံးသားမွာ ႏြမ္းလ်သြားခဲ့...။
ဘဝဟာ ဘဝပါပဲ
မိသားစု တစ္သုိက္မွာ
ေဖေဖ အားမာန္ေတြ
ေမေမ ပီတိေတြ
အစ္မ စကားသံေတြ
ညီမ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ
ညီ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားၾကား
အဲဒီလုိ႔နဲ႔....
ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဘဝေလးတစ္ခု
ပုိင္ဆုိင္ခဲ့တယ္.....။ ။
ရင့္က်က္ တည္ျငိမ္ေနဆဲ
ဂရုဏာတြဲလက္မ်ား ကမ္းလွမ္း
နားခုိရာ ကမာၻေျမဟာ
ပထဝီကုိ တပ္လွန္႔ခဲ့ၾက
အဲဒီလုိ႔နဲ႔.....
ကြ်န္ေတာ္ဟာ ကုိယ့္သမုိင္းကုိ
ကုိယ့္တုိင္း ေရးခဲ့တယ္.....။ ။
ေကာင္းကင္မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ
ေမွာင္ရီစပ်ဳိးလုိ႔
ညေနဆည္းဆာမွာ
တိမ္တုိက္ ေျခလွမ္းမ်ားဟာ
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြ ေစာလြန္းေသးတယ္...
အဲဒီလုိ႔နဲ႔.....
ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေလာကဓံနယ္ထဲမွာ
သံေဝဂမ်ားစြာ ရရွိခဲ့တယ္.....။ ။
အဲဒီလ႔ုိပါပဲ.....
အထီးက်န္ျခင္း ကမာၻထဲမွာ
ကဗ်ာမ်ားနဲ႔သာ ရွင္သန္ခဲ့ရသူ
အနာဂတ္ဆုိတာ ေဝဝါးေနတယ္.....။ ။
0 Comment:
Post a Comment