♚♚ ကုိယ့္ရဲ႕ ေသမင္းတမန္ ♚♚

သစ္ရြက္ေလးေတြ ေျမေပၚခ
ေၾကြလြင့္စရာေကာင္းတဲ့
ကုိယ့္……ဘဝ…
တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေဝဆာပါရဲ႕
ႀကီးျပင္ျခင္းဟာ……ေရေတြနဲ႔
ေသဆုံျခင္းဟာ……အခ်ိန္
တည္ျငိမ္မႈနဲ႔ လွည့္ျပန္ခဲ့ေတာ့မယ္…။

ေပ်ာ္ရႊင္စရာ…ဘဝေလးထဲ
ကုိယ့္ ခဏေလး…ေငးေမာ
စိတၱဇေတြ…လယ္ထြန္း
ရြာျပင္မွာ……ထန္ေတာ္
ေလလြင့္ရာ…လူတစ္ေယာက္ပါ…။

ေနစင္းတစ္ပြင့္…ပူလုိက္ပါရဲ႕
ေအးျမျခင္းကုိ ရွာေဖြ……
ေတြ႔ေတာ့ ရွိခဲ့ပါတယ္……
ဒုကၡအပူကုိ ျငိမ္း……
သုခမႈေတြဟာ ေလစိမ္း……
ေသာကအတြက္……တုိက္ခတ္လုိက္ပါ…။

ေစ်းတစ္ဆစ္ရဲ႕…သခၤါရ…
ကုိယ့္ ေနထုိင္မႈဟာ…ေစ်းဆစ္ေနသလုိ႔
ေစ်းသည္ကေတာ့……မျမတ္
ေရာင္းတဲ့ အတုိင္းပါပဲ……
လုံးဝမေလ်ာ့ႏုိင္ပါတယ္……။

ေနဝင္ခ်ိန္ရဲ႕ လမ္းကေလးအတုိင္း…
အျပန္ခရီး…အိပ္မက္မရွိ……
ေျခရာမ်ား မထင္က်န္……
စုိစြတ္ေနတဲ့…
အသုိင္းအဝုိင္းရဲ႕  မ်က္ဝန္း……
ေျခလွမ္းေတြကုိ……ေနာက္ျပန္မဆုတ္
သတၱိရွိစြာ ရင္ဆုိင္မယ္……
မျမင္ရျခင္းနဲ႔ ဆီးလုိ႔ႀကိဳေနတယ္…
သံသရာအတြက္…………
ကုိယ့္ရဲ႕ ေသမင္းတမန္.……။

တုိးတိတ္စြာ အခ်စ္

ဒီမ်က္ဝန္းထဲတြင္……
အလြမ္းမ်က္ရည္မ်ား
သိမ္းဆည္းကာ ထားလုိ႔……
ခ်စ္သူရဲ႕ အၿပံဳးေတြလည္း
ရင္ထဲမွာ…ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ေပါ့…။

ေမ့ဖုိ႔ပစ္ဖုိ႔ ခက္ေတာ့……
ေဝဒနာမ်ားနဲ႕သာ
ႀကိတ္မွိတ္ ေျဖကာ
ျငိဳျငင္မႈ မရွိ
ဆုံးခန္းထိေအာင္…
တုိးတိတ္စြာ ခ်စ္ေနမယ္……။

မမုန္းေပ့မယ့္……
ခ်စ္ရက္တဲ့ ဒီႏွလုံးသား
မင္း…ရက္စက္မႈဟာ မေတြးသာျဖင့္
ေၾကကြဲလုိ႔ ရႈံးနိမ့္ရင္းလည္း
အေဝးတစ္ေနရာမ်ားမွာ
တုိးတိတ္စြာ ခ်စ္ေနတယ္……။

သံေယာဇဥ္ဆုိတဲ့ ႀကိဳးမ်ားဟာ
ဒီအခ်စ္ကုိ ရစ္ပတ္လုိ႔
ေႏွာင္းဖြဲမိတဲ့ အတိတ္
ကုိယ့္အၾကင္နာေတြ သိႏုိင္ေတာ့မလား
မျဖစ္ႏုိင္ေသာ…မင္းနဲ႔ကုိယ့္ ဘဝအတြက္
ဒီရင္ထဲမွာ…ေဆြးေျမ့ကြ်မ္းပါေစ…
ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔ သာ…
တုိးတိတ္စြာ ခ်စ္ေနေတာ့မယ္………………
………………………………………
………………ခ်စ္ေနပါဦးမယ္ကြယ္……။

မာန

ႀကံဳဆံုတုန္း ခဏ…
ဒီဘဝ ေလာကထဲမွာ…
တုိ႔ရဲ႕ မာနေတြက ရွိေနလား
အခ်ိန္တန္ အိမ္ျပန္လမ္းဟာ…
မင္း မာနေတြ မပါေလာက္ဘူး……။

မာယာကုိ မာနလုပ္ထား…
မင္းေလွ်ာက္တဲ့လမ္း……
အတၱမဆန္ပါဘူး………
ထြက္သြားပါ……ႏႈတ္ဆက္ပါ……
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝဟာ
ခြဲခြာျခင္း ခရီးသည္းတစ္ဦးပါ…

မဟူရာမ်က္ဝန္းေတြထဲ…
မင္း မာနကုိ ဖုံးလႊမ္း……
မင္းရဲ႕ စိတ္က ထင္ေပၚေနခဲ့တယ္…

သူစိမ္းဆန္တဲ့ စကားလုံးမ်ား
ဖြင့္ဟဝန္ခံ…မုႆသံေတြ
ေလထဲမွာ ပ်ံလႊင့္……
လူတစ္ေယာက္ကုိ…
ေသေအာင္ သတ္နုိင္တယ္……။

မင္းမာနကုိ ေရွ႕တန္းတင္ထား
ငါ့အတၱနဲ႔ တုိက္ထုတ္ရမယ္…
အဲဒီလုိ႔ပဲ……ဘဝႏွစ္ခု
တိတ္တဆိတ္ ရပ္တန့္သြားမွာပါ…။

အနားက ျဖတ္သြားေသာ ေလ
ငါ့ကုိ တုိးတုိးေလး…သတိေပးလုိက္တယ္…
မင္းခ်စ္သူဟာ……မာန သိပ္ႀကီးတာတဲ့…။

♥♥ ၾကင္သူ ေဝးေဝး ♥♥

♥အရမ္းေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ♥ သည္ဘဝသည္မွ်နဲ႔တန္ရေပ့…
ေနာင္ဘဝေသာ္မွာ…
သူ႔ေလးကုိ ပုိလုိ႔ခ်စ္မယ္… အရာမ်ားသည္ထက္…
အခ်စ္ၾကိဳးမ်ား လြန္ဆြဲလုိ႔ကစားမိသူ…
စည္းလည္းတစ္ဖက္ ျခားေနေလ၏……။

စြယ္ေတာ္ရႊက္သဖန္း ခြဲမေနအတူ… အလုိလုိခြဲခြာသြ ားသည္ႏွယ့္ ေလာကဓံပြင့္ဝတ္ကယ္……
ကံတရားဟာ ညွာတံေၾကြလုိ႔……
လြဲေသြမိ၍ လမ္းခြဲၾကစတမ္း ျဖစ္ေလရေတာ့သည္……။

အႏွစ္တစ္ရာ…ခ်စ္ရွာသင့္သူမုိ႔
သစၥာႏွင့့္ ျမတ္ႏုိးမယ္………
ေမတၱာျဖင့္ ၾကင္နာမိတယ္…
တစ္သက္ဝယ္ ယုံတမ္းပါေလ………။

အခ်စ္ဆုံးသူ…စိတ္၌ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေလ… ကုိယ့္ဝမ္းသာပီတီ…ၾကည့္ႏူးမိသည္…

အသည္းကြ်မ္းခဲ့ရ…အခ်စ္မ်ားေၾကခဲ့ျပီး

ညရုံေတာမွာ…ကဗ်ာမ်ားပ်ံ႕လႊင့္ ကုိယ့္အလြမ္းမ်ားကာ ေပြ႕ရက္ေပ့ တမ္းတေနမိတယ္…အခ်စ္ရယ္………။ ♥ဆႏၵနဲ႔ဘဝ တစ္ထပ္တည္း ျပည့္ၾကပါေစ~~ဗ်ာ♥

အတၱ

ဟုိ အတိတ္ဆီက……
အမွတ္တရမ်ား ဖုံးလႊမ္း
အတၱေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းဟာ
က်ဆုံးမႈကုိေရာက္……ရႈံနိမ့္ေနပါေစ
တရားမေသ……လူသူေသပါျပီး……။

အျပန္ခ်ိန္၏ ေလာကဓံတရား
ၾကံ့ၾကံ့ခံႏုိင္ရည္စြမ္း……သူရဲ႕ သတၱိနဲ႔
ရြက္လြင့္လာခ်ိန္မွာ……
ေသြးပ်က္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္…။

ေက်ာ့ခ်င္းခ်င္း ေက်ာ့ခုိင္းရင္းခြာမိလုိ႔
ေဒါသမာန္မ်ား……ဟုန္ဟုန္ျပင္းစြာနဲ႔
အျပန္လမ္းကုိ……ပုံျပင္တစ္ပုဒ္လုိ႔
ေျပာျဖစ္ၾကတယ္………။

အမွန္တရားမ်ား ကုိင္ဆြဲ
အမွားေတြကုိ တုိက္ခုိက္ဖုိ႔မ်ား
အတၱက မေလွ်ာ့မိေတာ့
ျဖဴစင္ေသာ လမ္းေပၚမွာ
ေက်နပ္မႈတုိ႔ႏွင့္ လဲက်လုိ႔
ေအးျမမႈနဲ႔ ေမတၱာေရပက္ဖ်န္း
ဒီေလာကတစ္ခြင္ထဲ……
တစ္ေယာက္စီ……တစ္ေယာက္စီကုိ
ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းမ်ား ရယူအုံးမည္……။

ကုိယ့္ မလုိခ်င္ေသာ အတၱမ်ား
စြန္လႊတ္မႈရဲ႕……စိတ္ကူးေတြကုိ
တစ္ေနရာတြင္……တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္
မည္သူမ်ွမသိ……ကံတရားဟာသိေအာင္
ထားရစ္ဦးမယ္ကြယ္………။

ၾကည္ျဖဴစရာ ေစတနာ……
ထုိက္တန္သူမ်ား ရွိၾကလိမ့္မည္……

အတၱေတြကုိ အေဖာ္ျပဳ……
လက္နက္အျဖစ္ မသုံးခ်င္ပါနဲ႔……

မင္းဘဝအတြက္………
ငါ့အတၱေတြ……ငါ့မာနေတြ
ေပ်ာက္ရွေပးပါမယ္……။

♥ ၾကည္ျဖဴစြာ ခ်စ္ေနမယ္ ♥

ရင္ထဲမွာ…တိတ္တဆိတ္နဲ႔
တဒိတ္ဒိတ္ရင္ခုန္သံေတြ…
အခ်စ္ရဲ႕ ဒဏ္ရာမ်ားစြာ
ငါ့ၾကင္နာတာေတြ…
အခုေတာ့လည္း နာက်င္ခဲ့ရျပီး…။

ေခတၱာေလး အေတြးမ်ားကုိ
အမွတ္တရျဖစ္ေစတဲ့…ေန႔ရက္မ်ား
ငါ့ အတၱေတြကုိ ေပ်ာက္ဆုံးေစခဲ့ေပါ့…။

ႏွလုံးသားကုိ တဖန္ျပန္ရွင္သန္လာဖုိ႔
စဥ္းစားလုိက္တုိင္းမွာ……
မင္းနဲ႔ ၾကည့္ႏူးေနတာေတြ
ျမင္ေယာင္လာေတာ့……
ငါ့အခ်စ္က ေသဆုံးေစခဲ့ေပါ့…ခ်စ္သူ…။

ခ်စ္သူေရ……
မင္းအလွရဲ႕ မ်က္ဝန္း
အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔ ငါ့ရင္ခုန္သံေတြကုိ
ရပ္တန္႔သြားတဲ့…ဘဝ
ေနာက္ထပ္…ဘာကုိမွာ
မလုိခ်င္ေတာ့ဘူးကြယ္……။

ထာဝရဆုိတာ…မရွိေတာ့သလုိ႔
အနာဂတ္ေတြလည္း မပုိင္ေတာ့
ဘဝ……ခဏပါပဲ…………
နာက်င္ပါရေစအုံး……။

ေလာကမွာ ပုိင္ဆုိင္ခဲ့သမွ်……
အရာရာတစ္ခုမွာ……
မလြဲမေသြခ်စ္ဖူးခဲ့ေသာ အခ်စ္မ်ား……
အဒီအခ်စ္ေတြဟာ…မင္းအတြက္
ေပးဆပ္ပါမယ္……။

မင္းတစ္ေယာက္ကုိ ျမတ္နုိးမိလုိ႔
အသည္းေတြ နာက်င္ခဲ့တဲ့
ငါ့အျဖစ္ေတြလုိ႔……
မင္း…မၾကင္နာမိပါေစနဲ႔…

ဒီရင္ဝယ္အခ်စ္တစ္ခု……
အပုိင္သိမ္းခဲ့ေသာ……
သူ တစ္ေယာက္တည္းကုိ
ငါ့ရဲ႕ ႏွလုံးသားက……
ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခ်စ္ေနပါေတာ့မယ္…
ခ်စ္ေနပါအုးမယ္ကြယ္………………။

အိပ္မက္ရဲ႕ လမ္းခြဲ

ညေတြက…ေမွာင္ရီပ်ဳိးခ်ိန္
အလြမ္းနဲ႔  ေမွးစက္ကာျပဳ
အိပ္မက္ လမ္းခြဲ
အလင္းမဲ့ ရင္ခြင္တစ္ခု
ႏႈတ္ဆက္မိသူကုိ…လွည့္လုိ႔ျပန္ေခၚ
ၾကားေယာင္ေနလည္း…
သူ႔က မၾကည့္ေတာ့……
အမုန္းရွိဆဲ…ရက္စက္တတ္ပါဘိ...။

အိပ္မက္တုိ႔ရဲ႕ လမ္းခြဲ……
ညဥ့္နက္ပန္းမ်ား ေၾကြက်ပါေလ…
ခ်စ္မီးေရာင္ေတြ မွိတ္ကာျပေတာ့…
ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ…
မနက္ျဖန္လမ္းစမ်ား…
ကုိယ့္ လုိက္ရွာမိသည္……။

တေယာသံစဥ္…ယဲ့ယဲ့ေလးညည္းလုိ႔
ခ်စ္သူေတးသြား…ေပ်ာက္ရွခဲ့ရာ
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးမ်ား…ခ်ည္းထုံး
ဒီရင္ထဲမွာ…ပဲ့တင္သံမ်ား ေခ်ာက္ျခား
အလြမ္းပုိလည္း…ရူးမုိက္ရသည္…။

ေဝးဝါးစြာနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား…
သူ႔……ျဖတ္ ခ်ဳိး ရုိက္ ဖ်က္……
အိပ္မက္မ်ားရဲ႕ လမ္းခြဲ
ဆုံဆည္းဖုိ႔ရန္ မရွိပါ…
မလုိလားခဲ့…သူထားသြားလည္း
အိပ္မက္ လမ္းကေလးမွာ…
လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးႏွင့္
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိသည္……။

ကုိယ့္ခ်စ္မိေသာ သူ႔သိပါေစ…
ရင္ကြဲညရဲ႕ အိပ္မက္အေသမ်ား
အေကာင္အထည္ မေဖာ္မိလည္း
လန္႔ကာႏုိးထ……ေငးကာမ်က္ဝန္း
ငုိေမာေနခ်ိန္…
အလင္းေရာင္တုိ႔ ျဖန္႔ျဖဴး……
မုိးေသာက္ယံလုိ႔ လာခဲ့ျပီး……။

ဘဝတစ္ခုရဲ႕ ခ်စ္သူ

ခ်စ္သူေရ……
ကုိယ့္ဘဝဟာ…မင္းအတြက္ ေမြးဖြားလား
ရွင္သန္ျခင္းက ခဏတာ
ကုိယ့္မသိေသးတဲ့……
ေသျခင္းတရာတစ္ခုေပ့ါ……။

ခ်စ္သူေရ……
ကုိယ့္ႏွလုံးသားမ်ားကုိ
မင္းမာနေတြ ရုိက္ခတ္
အမွတ္တမဲ့လုိ႔လည္း သတိမထားမိဘူး…
စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့……
မေသပဲ ရွင္သန္တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
မမုန္းေသာ စကားလုံးမီးဝုိင္းကံေကာ္ေတြ
ေသပဲ့ ေသဆုံးေတာ့ မလုိ႔……
ေၾကြရင္နဲ႔ ေဝျပေတာ့ မလုိ႔ပဲ……
တမ္းတမႈေတြ ဆက္မလုိခ်င္ေတာ့ဘူး…။

ခဏေလးပါပဲ…ေပ်ာက္လြင့္သြားတဲ့
တိမ္တုိက္တခ်ိဳ႕ကေတာ့……
ေလာကကုိ ႏႈတ္ဆက္ဖုိ႔
ေကာင္ကင္မွာ လႊင့္ပါးဖုိ႔အတြက္
အားယူေနၾကျပီး……ခ်စ္သူ…။

ေဖးကူးမယ့္သူ မရွိ……
လြဲစရာမ်ား ထားရစ္ခဲ့……
ေသြးပူမွာလည္း ေၾကာက္မိတယ္…
ခ်စ္သူမ်က္ႏွာ ျမင္ေယာင္မိေတာ့လည္း
လက္အစုံဟာ မ်က္ရည္သိမ္း
ကုိယ့္ပဲ သူစိမ္းဆန္မိပါတယ္……

ခ်စ္သူေရ……
ကုိယ့္တုိ႔တစ္ေတြ……
ေလာကလယ္မွာ……ဘဝကုိ
အခ်ိန္နဲ႔  ေက်ာ္ျဖတ္……
သခၤါရ၏  ေသဆုံးျခင္းကုိ
ကုိယ့္တုိ႔  ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ရန္
အားအင္မရွိပါဘူး……

ဒါေပ့မယ့္~~~
မင္းရဲ႕ ရွင္သန္ျခင္းတစ္သက္တာမွာ
ကုိယ့္ မရွိေတာ့သလုိ႔……
ကုိယ့္ေသဆုံးျခင္းရဲ႕ အိမ္ျပန္လမ္း
မင္းလည္း လုိက္လိမ့္မယ့္ မထင္ပါဘူး…။

ေလာကရဲ႕  ဓမၼတာအတုိင္းပဲေပါ့……
ကုိယ့္တုိ႔ ဒ႑ာရီေတြ သိမ္းဆည္း
ေနာက္သံသရာတစ္ခုမွာ……
မွတ္မိႏုိင္ဖုိ႔ ဆုိတာ……

မင္း~~~~နဲ႔~~~~~ကုိယ့္
ဘဝတစ္ခု ျခားနားေတာ့မွာပါ……
ခ်စ္သူရယ္…………။

♥♥ မင္းအတြက္ လြမ္းရျခင္းမ်ား ♥♥

♥♥ လြမ္းတဲ့ ေကာင္မေလးရယ္ ♥♥

♥♥အခ်စ္တစ္ခု ရွင္သန္ေနျခင္း♥♥

မုိးကလည္း သည္း……
ႏွလုံးသား ပူလုိက္ပါရဲ႕……
ရင္ခြင္ေဟာင္ကုိ စြန္သြားသူ……
ျပန္မလာလည္း…ရာသီေတြေျပာင္း
ဥၾသတုိ႔ ငုိအက္သံေတြ ကြဲ
တီေကာင္လုိ လမ္းေဖာက္တာေတြ လြဲ
ဓနမ်ဳိးေစ့ေတြလည္း ပ်က္စီး လုိ႔
ကြဲ……လြဲ……လုိ႔ ဒီႏွလုံးသားက ဒဏ္ရာ
ေရတြက္ခဲ့ပါျပီးေလ………။

ျပိဳယြင္းျခင္း မ်ားစြာ………
အတုိက္အခံလုပ္…မာနက လက္နက္
ငါ့ အိပ္မက္ကုိ အဆုံးသတ္
သစ္စိမ္းခ်ဳိ ခ်ဳိျပီး…ရက္စက္
ဒီမွာ အမုန္းမရွိသူမုိ႔……
ငါ့ အခ်စ္ေတြ ရွင္သန္ခဲ့မယ္……

ေဟာင္ႏြမ္းေနတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္……
မင္ရည္ကာ ……မ်က္ရည္………
ငါ့ ႏွလုံးသားက အခ်စ္ေတြ……
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ ရွင္သန္ေနဆဲပါကြာ……။

♥♡ အလြမ္း သေဘာအရ…♡♥

အလြမ္းေတြ ၾကယ္လုိ႔ေဝတဲ့ ည
လမင္းလည္း ပုံျပင္ မေျပာေတာ့
ေလျပည္ညွင္းက မာယာမ်ားခဲ့ျပီး…

အေမွာင္ညသန္ေခါင္ယံအခ်ိန္ မုိးကရြာခ်
မုိးစက္မ်ား ျမင္ေယာင္ခဲ့သလား…
ကုိယ့္ဘဝကေတာ့ စုိရြဲမိလုိ႔…
ဆုိ႔နစ္မႈဟာ မုိးနဲ႔အတူ ငုိျပိဳင္မယ္…။

ပါရမီျဖည့္ဖက္က အဘယ္သုိ႔ေျပး
လွမ္းေခၚေနမိတဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕ ေခၚသံ
ကမ္းေျခမ်ား လႈိင္းခြပ္သံနဲ႔ တူေလရဲ႕……။

ေရွ႕ ဘဝ ကုသုိလ္ကံႏွင့္
ေကာင္ကင္ဘုံမွာ စံစား
သူေလး ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါဘိ……

ေရွ႕ဘဝ ကုိယ့္ကုသုိလ္ကံမ်ား
လူဘုံရဲ႕ မူလေနရာမွာ စံစား
ကုိယ့္ ဝမ္းနည္းပါဘိေလ……။

မေျပာျပဘဲ သိေနတယ္……
မငုိမိလည္း မ်က္ရည္က်တယ္…
ဝမ္းသားေနလည္း ဝမ္းနည္းမိတယ္…

ကုိယ့္ဟာ…မင္းရင္ခြင္ထဲက ဆုတ္ခြာ
လမ္းေဘးရဲ႕ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ
ေဒါသနဲ႔ ထုိင္ခ်
ေသာကေတြ ေၾကြက်
ေမာဟကုိ ေျဖေဖ်ာက္
ေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္
မ်က္ဝန္းထဲမွာ ပုလဲဥတုိ႔ ကြန္းခုိမိလုိ႔
မ်က္ရည္တုိ႔ ေခြ်ကာျပ
ပန္းကေလးတုိ႔ဟာ ……
ကုိယ့္ငုိေနတာ ပထမဆုံးသိၾကေလျပီး…။

ေဟ့…………
အခ်စ္ဗိမၼာန္ တကယ္ရွိသလား…
အနမ္းရဲ႕ စူးရွတဲ့ ရံ႕နံ႔ ဘယ္လုိ႔မ်ဳိးလဲ…
အမုန္းတရား၏ နိဂုံးက ခ်ဳပ္ႏုိင္သလား…
အျပံဳးတစ္စက္နဲ႔ မာနေတြ ခဝါခ်ႏုိင္တာလား……

ေျပာလုိ႔မဆုံး…ခမ္းလုိ႔မကုန္
သူက လွည့္မၾကည့္…ကုိယ့္က ေငးငုိင္
ေတြးေဝေနတဲ့ ေျခလွမ္းက
အလြမ္းဆုိတဲ့ ေျမာင္းထဲသုိ႔ ကြ်ံက်
အိပ္မက္ကေျခာက္လွန္႔စရာ
ညတုိင္းက ရက္စက္တတ္ခဲ့ျပီး……။

ဖူးစားကံဟာ လွမ္းပစ္……
အခ်စ္ရဲ႕  ျမားတစ္စင္းမွာ
အရူးေဆး သုတ္မိခဲ့ေလသလား
လမ္းကေလးက ေကြ႕ေကာက္
ဒီရင္ဘတ္မွာ ထိခ်က္ျပင္းေတာ့
ဒီကေကာင္ အရူးျဖစ္ခဲ့ေပါ့……

ငါ့ေကာင္မေလး ေရွာင္ဖယ္ေျပး
ေနာက္တစ္ေယာက္ကုိ
ေျပာင္းလဲလုိ႔ ခ်စ္
သူေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္……။

မေသခ်ာႏုိင္ေသာ…
မင္း အခ်စ္ရဲ႕အိပ္မက္တစ္ခု…
ေသဆုံးသြားတဲ့ အခါ…

မေရရာႏုိင္ေသာ……
ငါ့ အိမ္မက္ရဲ႕ အလြမ္းမ်ားစြာ…
ရွင္သန္ေနတဲ့ အခါ……
အရာရာကုိ ျပယ္ရယ္ျပဳ…
ငါ့ဘဝေတာ့…ဒီအတုိင္းပဲ က်န္ခဲ့တယ္…။

အခ်စ္ရူးသူေလမုိ႔……
ႏွလုံးသား အခုိးခံလုိက္ရတဲ့ သူ႔ေလးကုိ
တိတ္တခုိး…က်ိန္စာတုိက္ကာ
ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခ်စ္ေနပါဦးမယ္ကြယ္…

အျဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္နဲ႕
ႏွလုံးသားဝင္ရုိးစြန္းမွာ ခ်ည္းေႏွာင္း
အနိစၥနဲ႔ ကြန္လြန္……
ေနာင္ဘဝ အထိေပါ့…သိပ္ခ်စ္သူေရ…။

♥♥ အလြမ္း ကဗ်ာ ♥♥

ငါ့……ေန႔သစ္ရဲ႕ မနက္ခင္းမွာ
မ်က္ဝန္းအစုံကုိ ဖြင့္လုိက္ကတည္းက မင္းပုံရိပ္နဲ႔ ႏႈိးထခဲ့ရတယ္……
ေက်းငွက္တုိ႔ရဲ႕ ေတးဆုိသံမ်ား
သာယာေနရင္း…
အလြမ္းသီခ်င္းေတြ ညည္းခဲ့မယ့္
ငါ့ နင္ကုိ လြမ္းေနဆဲပါ……။

အလြမ္းပန္းရုိင္းေတြ ပြင့္ေနမယ္
ဒီရင္ထဲမွာ အားယူ ပြင့္ေဝေနပုံမ်ား
နင္ကုိ ျမင္ေစခ်င္လုိက္တာကြယ္…
အလြမ္းေတြနဲ႔ ေန႔သစ္ကုိ
ငါ့ျဖတ္သန္းမိပါတယ္……။

အဲဒီလုိ႔နဲ႔…တစ္ေယာက္တည္းလြမ္း
အေတြးရဲ႕ စိတ္ကူးက ဟုိတစ္ေနရာ
ေဆြးေငးခဲ့တဲ့ ငါ့အတြက္
မင္းက ျပန္လာဖုိ႔ရန္
အေျခအျမစ္မရွိေတာ့ဘူးကြယ္……။

တိတ္တဆိတ္ေလးပါပဲ……
မင္းကုိ လြမ္းရတဲ့အခါ……
ငါ့ မ်က္ရည္ေတြ ေျမျပင္ေပၚသုိ႔ က်ေရာက္
အိပ္မက္လမ္းကေလးမွာ……
ေက်ာ့ခုိင္းရျပန္ျပီးေလ……။

ႏႈတ္ဆက္ထားခဲ့တဲ့ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္
မင္းရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ
ငါ့အျပံဳးတုိ႔ က်န္ရစ္လုိ႔ေကာင္းပါရဲ႕ကြယ္…။

စိတ္ကူးေတြ…ခေရလုိ႔ ေဝတဲ့ ေန႔သစ္မွာ
ငါ့ နင္ကုိ လြမ္းေဆြးမိတုိင္း
ကဗ်ာအပုိင္းအစနဲ႔ စိတ္ေျဖမယ္…။

ခ်စ္သူေရ………အခုဆုိရင္ ငါ့ေလ
မ်က္ရည္တစ္စက္ အလြမ္းတစ္ခြက္နဲ႔
ငါ့ ရင္ဘတ္နဲ႔ အလြမ္းကဗ်ာကုိ
ေရးခ်ျပမယ္…။

အတိတ္ဆီက……
မင္းပုံရိပ္ရဲ႕ အၾကည့္တစ္ခ်က္
ငါ့ေန႔သစ္တစ္ခုရဲ႕
အလြမ္း ကဗ်ာပါကြယ္……။

မာန္ဟဲဆရာေတာ္၏ ကဗ်ာမ်ား

၁။နင့္ မ်က္နွာ

နင့္မ်က္နွာကုိ လွတယ္လုိ႔ ေျပာရေအာင္ မမွန္လွေခ်ဘူး။

လွတာကလူ မ်က္နွာေတြ႔ရဲ႕ ကိစၥ ျဖစ္တယ္။

နင့္ အလွက လူ သဘာ၀ကုိ ေက်ာ္လြန္တယ္။

သဘာ၀တရားက လူကုိ ဒီလုိ အလွ ေပးထားပုံ တုိင္းတာခ်ိန္ဆဖုိ႔ ခက္တယ္။

ငါ သိပါရဲ႕ သဘာ၀ေလာကမွာ နင့္နဲ႕ ယွဥ္စရာ ရွိမွာမရွိဘဲကုိ။

ဘယ္ ပဒုမၼာ ၾကာပြင့္ နင့္ ႏႈတ္ခမ္းကုိ ယွဥ္ႏုိင္မလဲ။

နင့္ အသားအေရနဲ႔ ယွဥ္တုႏုိင္တဲ့ ေက်ာက္စိမ္းျဖဴ ဘယ္မွာလဲ။

နင့္ အၾကည့္နဲ႔တူတဲ့ ၀သႏၱာ ေရကန္ လႈိင္းတြန္႔ေလး ေတြကုိ ျမင္ဖူးၾကလုိ႔လား။

နင့္ အျပဳံးရဲ႕ ရံနံ႕နဲ႕ တူတဲ့ မနက္ အလင္းကုိ ၾကားဖူးၾကလုိ႔လား။

ေကာင္းကင္ဘုံရဲ႕ ဂီတဟာ နင့္ ေတးသံရဲ႕ ပဲ့တင္သံ၊

တင့္တင့္တယ္တယ္ ၾကယ္ေတြ နင့္ မ်က္လုံးအစုံ အသြင္ေတြ။

ငါ နင့္ အရိပ္။

နင့္ အရိပ္ပဲ နင့္နဲ႕ လုိက္ဖက္တယ္။

နင့္ မ်က္နွာကုိ လွတယ္လုိ႕ ေျပာရမွာ မမွန္လွေခ်ဘူး။

၂။.......မုိးမခ စုိက္ျခင္း

ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ငါ မုိးမခပင္ စုိက္တယ္

ငါ ခ်စ္သူ ျမင္း ခ်ည္ဖုိ႕။

ဒါေပမဲ့ သူ တစ္ကုိင္း ခ်ဳိးျပီး ၾကာပြတ္လုပ္

ျမင္းကုိ ဒုန္းစုိင္းႏွင္ေပ့ါ။

ငါ အကုိင္းတုိင္းကုိ ၾကာပြတ္လုပ္

သူေနာက္ ငါျမင္းကုိႏွင္နုိင္သား။

ဒါေပမဲ့ မုိးမခရဲ႕ အသေခ်ၤ ကုိင္းေတြက

ငါ ခါးသီးမႈကုိ ခ်ည္းထားခဲ့။

၃။......ဆူးခ်ဳံထဲက နတ္ဘုံ

၀သႏၱ ေလလွေပရဲ႕။

ငါက ေသျပီ မွတ္ေနတဲ့ ဆီးပင္ ကုိင္းကေန စီးဆင္လာတာ၊

ပုတီးေစ့လုိ အဖူးေတြကုိ အရည္ေပ်ာ္ ႏွင္းဖတ္က အဟာရျဖည့္တင္းသကုိး။

ေကာင္းကင္ အျခားအကြက္မွာ၊ ပန္းအားလုံးဆီ ေသျခင္းတရား ေဆာင္ၾကဥ္းတဲ့ နွင္းဖတ္အပုတ္ကေန မသိတဲ့

ေမႊးရနံ႕ စိီးဆင္းလာတာ နင္ သိလား။

ျမက္ တစ္စက ေျခာက္ေပ ေရႊရုပ္ပြားေတာ္ ျဖစ္လာတယ္၊

ေျခာက္ေပ ေရႊရုပ္ပြားေတာ္က ျမက္တစ္စ ျဖစ္လာတယ္။

ေလာက တစ္ခုလုုံး အသိုက္တစ္သုိက္၊အရာ အားလုံးက ငွက္ကေလး။

ဘ၀ကုိ သဘာ၀ေလာက ေၾကးမုံထဲ ထင္ဟပ္ထားတာ ငါျမင္တယ္။

ဒုကၡဆူးခ်ဳံ ေနာက္မွာ ပီတိ ဥယ်ာဥ္ကုိ နင္ထိန္းရစ္မွာ

ငါ ၀မ္းသားတယ္။

၄။......ဟုတ္္သလား

ဟုတ္သလား။ အခ်စ္၊ ငါကုိ မလိမ္နဲ႕။

နင္ကုိ ငါဆီက ယူသြားသူေတြက "နင္မွာ ခ်စ္သူ မရွိဘူးလား"လုိ႕ ေမးၾကလား။

နင္ လွ်ဳိ၀ွက္ ငုိ၊ သူတုိ႕ ေရွက် မ်က္ရည္ကုိအျပဳံး ျဖစ္ေအာင္ မရအရ ေျပာင္းရတာ

ေသရတာထက္ေတာင္ ခါးသီးေသးတယ္။

ဒီေတာ့ ငါကုိယ္ငါ ကာကြယ္ရုံကလြဲလုိ႕ မတတ္နုိင္ဘူး။

ငါ ဘ၀ရဲ႕ ပန္းေတြ အကုန္ေကာက္၊ နင္လည္ပင္း အတြက္ ပန္းကုံး လုပ္၊ျပီး ေအာ္မယ္

"ဒါ ငါခ်စ္သူရဲ႕ အခ်စ္" လုိ။

ဟုတ္သလား။ အခ်စ္၊ ငါကုိ မလိမ္နဲ႕။

နင္ ကုိ ငါဆီကယူသြားၾကသူေတြက "နင္ဖုိ႕ ခ်စ္သူရွာေပးမယ္" ေျပာၾကလား။

ဒီေတာ့ ငါ ကလဲ့စား ေခ်ရုံက လြဲလုိ႕ မတတ္နုိင္ဘူး။

ငါ ေသြးပါးပါးကုိ ငါမ်က္ရည္ပူေတြနဲ႕ေရာ၊

သူတုိ႕ရဲ႕ ေသြးဆာတဲ့ဓားကုိေလာင္း၊ျပီး ေအာ္

"ဒါ ငါခ်စ္သူရဲ႕ အခ်စ္" လုိ႔။

၅။........ခ်ီးမြမ္းေတး

နင္ဟာ အၾကိမ္ တစ္ရာ မီးေဆးထားတဲ့ ေရႊပဲ၊

ပုိးစာပင္ ျမစ္ေတြသႏၱအျဖစ္ ေျပာင္းကုန္တ့ဲံအထိ ေကာင္းကင္ရဲ႕ ေမတၱာထဲ ေနစာလႈံပါေလ။

ငါ အခ်စ္၊ နင္ဟာ မနက္ အလင္းရဲ႕ ပထမ ေရာင္ျခည္ပါ။

တရားမွ်တာမႈရဲ႕အေလးခ်ိန္၊ေရႊရဲ႕ ေပ့ါတုိကုိနင္ သိတယ္။

သူေတာင္းစားတုိ႕ ဆင္းရဲ ေျမမွာ ဓန မ်ဳိးေစ့ ၾကဲပါေလ။

ငါ အခ်စ္၊ နင္ဟာ ေပါလုိနာပင္အုိရဲ႕ တီးတုိးသံပါ။

နင္က ၀သႏၱ၊လင္းနဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ၾကည္ျဖဴတယ္။

အားႏြဲ႕သူတုိ႕ ႏွလုံးသားေပၚ မ်က္ရည္ ျဖန္႕ၾကဲပါေလ။

ငါ အခ်စ္၊နင္ဟာ ေရခဲ ပင္လယ္ေပၚက ဝသႏၱ ေလပါ။

အုိမာခယမ္နဲ႔ေဖ်ာ္စပ္ထားတဲ့ ေပါ့ဆိ့မ္တစ္ခြက္အေၾကာင္း

စိတ္ကူးနဲ႔ အိမ္ေဆာက္တာေတာင္
ၾကက္ေသာင္းဝါးဝယ္ေနရ
စုိက္လက္စ စကၠဴပန္းေလးေတာင္
ေရမေလာင္းျဖစ္တာၾကာျပီး……။

ေန႔ခင္းသာသာထဲ
လမင္းဝါဝါကုိ ရွာေဖြ
ကမာၻႀကီးဟာ ဆားမပါတဲ့ ထမင္းရည္တစ္ခြက္လား
က်ဳိးက်ဳိးေျပေျပ အဆာေျပေန႔ေလးေတြ
စိတ္ကုိ အဲကြန္းတပ္ထားလုိ႔ ရရင္ေကာင္းမယ္………။

ကံတရားက ဆုိင္ကယ္အုိေလးလုိ႔
တဟြတ္ဟြတ္ေခ်ာင္းဆုိလုိ႔
ရွင္သန္ျခင္းက စက္ဘီးစုတ္ေလးလုိ႔
တေဂ်ာက္ေဂ်ာက္နဲ႔ အာေခါင္ျခစ္လုိ႔
မိသားစုဆုိတာ အေရးေပၚ ထုတ္ေဝလုိက္တဲ့ ဝတၱဳ
တစ္သက္လုံး စုဗူးကေလး ေဖာက္လုိက္ရျပီး………။

ေလဟာနယ္ထဲ……
မင္ရည္က်ဲက်ဲ မနက္ျဖန္ေတြ
သံသရာက သေရကြင္းလုိ႔
ဆြဲလုိက္တုိင္း က်ယ္လာ
ျပတ္ထြက္သြားတဲ့ ဖိနပ္ေလးေပၚ
လြင့္က်လာတဲ့ သစ္ရႊက္ကေလးတင္လုိ႔
ေလာက………
လမ္းမဟုတ္တဲ့ လမ္းေတြနဲ႔
စကားေျပာရဦးမယ္………။

သက္တံ့လုိ ျပယ္လြင့္လုိ႔
လွ်ပ္စစ္လုိ ျပတ္ေတာက္လုိ႔
တိမ္လုိ ထူထပ္လုိ႔
ႏြံလုိ နစ္ျမဳပ္လုိ႔
အုိဇုန္းလုိ ဇစ္ပြင့္လုိ႔
ဖုန္းႀကိဳးလုိ လုိင္းက်လုိ႔
ေခြးအလုိ အနံ႔ခံလုိ႔
ေရေျမာင္းလုိ ပိတ္ဆုိ႔လုိ႔
ဘဝဆုိတာ………
နီရုိးဘုရင္ရဲ႕ တေယာ တစ္လက္လား
ေမွာ္ဆန္ဆန္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လား
ဆုိကေရတီးရဲ႕ အဆိပ္တစ္ခြက္လား…။

ေရာင္းရန္ရွိသည္ ဆုိတဲ့
ဆုိင္းဘုတ္ကေလးရဲ႕ ခက္ဆစ္
ေရာင္းရန္မဟုတ္ ဆုိတဲ့
ပန္းခ်ီကားကေလးရဲ႕ အဓိပၸါယ္
ရင္ဘတ္ထဲမွာ
ဗလာအေရာင္ေတြ မ်ားလာတယ္
မိသာစုဟာ ဗလာအေရာင္
အိပ္မက္ကြဲသံေတြ
စိတ္ကူးဟြန္းဇုံေတြ

ေမေမရဲ႕ စံပယ္ရုံပုံျပင္ေတြကုိ
ဘယ္လုိ ရုံတင္ျပရမလဲ
ေနေရာင္ေတြကုိ ေက်ာ့မွာစုိက္တာေတာင္
ဘာအပင္မွာ မေပါက္ဘူး…။

ျမဳိ႕ႀကီးထဲ…မုိးေရစုိဝါက်ေတြ
အႏၲာရယ္ကုိ ဝတ္ဆင္လုိ႔
အႏၲာရယ္ကုိ ေလွ်ာ္ဖြပ္လုိ႔
ေလာကဓံ အစြယ္ႀကီးႀကီး အျမီးရွည္ရွည္
ေဟ့……ေခတ္……
မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ တခြက္ေလာက္…။

ေပးဆပ္မႈက ၁၀ %
ရယူမႈက  ၉၀%
တေန႔လုံး မွ်ားထားသမွ်
ငါးေတြလည္း ပုပ္ကုန္ျပီ
လူေတြက ကႏၲရထဲ မီးေမႊးလုိ႔
ပင္လယ္ထဲ မုိးရြာလုိ႔
အႏုပညာကုိ စုိက္ဖုိ႔
ေျမလပ္ရွာရတာ ေမာတယ္……။

ေခါင္းစဥ္ကုိ ခ်စ္လုိ႔
တအုပ္လုံးဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရုိးသားမႈ
အေဟာင္းဆုိင္ေလးထဲက
ဂ်င္းေဘာင္းဘီေလး တစ္ထည္ဟာ လွရဲ႕
ေအာင္ျမင္မႈဆုိတဲ့ ေကာင္က
အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္
သေဘာမေကာင္းဘူး……။

ေခြ်းထြက္လြန္ အသက္ရႈခန္းေတြ
ေနေလာင္တံဆိပ္နဲ႔ ဦးထုပ္ေတြ
ေရလုိဝယ္ေသာက္ရတဲ့ ဒုကၡေတြ
ေငြလုိတန္ဖုိးရွိတဲ့ ေရာဂါေတြ
မုိးဦးေလသံေတြ ၾကားတုိင္း
မုိးလုံေလလုံေတြ အားက်တယ္……။

ေလာက သဘာဝအရ…
''နိဗၺာန္ဘုံေပ်ာက္ဆုံးျခင္း" ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး
ကဗ်ာဆရာႀကီး မိလ္တနာနဲ႔
လက္ဖက္ရည္အတူေသာက္ခ်င္ပါတယ္…။

တရား သေဘာအရ…
"ေငြကလြဲျပီး ဘာမွာမရွိတဲ့ သတၱဝါကုိ
သူေဌးလုိ႔ ေခၚတဲ့" ဆုိတဲ့
အေမရိကန္သူေဌးႀကီး ေရာ့ကားဖဲလားနဲ႕
စကားလက္ဆုံ က်ခ်င္ပါတယ္…။

ျဖစ္ခ်င္တာက ……
ကုိယ့္စိတ္က်န္းမားေရးအတြက္
စုိက္ခ်င္တဲ့ပန္းတစ္ခင္း
ျဖစ္ေနတာက……
ကုိယ့္က်န္းမားေရးအတြက္
ခုတ္လဲွေနရတဲ့ သစ္တေတာ
ေတာအေၾကာင္းေျပာရင္း ေတာေမွာက္ခဲ့
ေတာင္အေၾကာင္းေျပာရင္း ေတာင္ေပ်ာက္ခဲ့

တစုံတရာကုိ ေလွ်ာ္ဖြတ္ရင္း
တစုံတရာကုိ စြန္းထင္းခဲ့

တစုံတရာကုိ ကူးခတ္ရင္း
တစုံတရာကုိ နစ္ျမဳပ္ခဲ့………။

ပန္းပြင့္က နည္းနည္း
ဓါးသြားက မ်ားမ်ား
ၾကားလား……
ဘူတာကုိ လွမ္းေခၚေနတဲ့ အသံေတြ
ၾကားလား……
ေကာက္ရုိးတမွ်င္ကုိ လုဆြဲေနတဲ့ တုန္ခါမႈေတြ……

ဘယ္သူေစ်းဆစ္လုိ႔ ကြ်မ္းသလဲ
ေရာင္းရန္ရွိသည္ ေသနည္းမ်ဳိးစုံ…။

ေခါင္းစဥ္က ၾကီးၾကီး
အေၾကာင္းအရာက ေသးေသး
ခံစားမႈက နည္းနည္း
နည္းပညာက မ်ားမ်ား……
စကားသံေတြက က်ယ္က်ယ္
ေလေဝွသံက တုိးတုိး……

ဘယ္သူ ျငင္းဆန္းႏုိင္သလဲ…
ေသဖုိ႔ရန္ ရွိသည္………။

သူ သိႏုိင္ပါမလား

အခ်စ္ဆုိတာ အဓိပၸါယ္မ်ားတဲ့
ရင္တြင္း ခံစားခ်က္မဟုတ္လား……
အခ်စ္ႀကီးတာမွန္း သိရဲ႕သားနဲ႔
အႀကိမ္ႀကိမ္ လြဲမွားခဲ့တဲ့
ငါ့မေပးႏုိင္ေသာ နာလည္မႈေတြနဲ႔
နင္ရဲ႕ လ်စ္လွ်ဴးရႈမႈေတြဟာ
အခုေတာ့လည္း……
ဟုိ အတိတ္ဆီမွာ က်န္ခဲ့ျပီးေလ……။

တစ္ခါတေလဆုိတာထက္…
တုိက္ဆုိင္မႈေတြ ရရွိလာတုိင္း
သတိရလြမ္းေဆြးတာေတြက
ငါ့ ေရာဂါတစ္ခုလုိ႔
အခုဆုိ ေျဖေပ်ာက္လုိ႔ မရေတာ့ဘူး
နင္သိပါမလား…ငါ့တုိက ေဝးသြားႀကျပီးပဲ ။

အလြမ္းဆုိတာ……
တမ္းတမႈေတြနဲ႔ ေတာင္းတာတဲ့
အရာတစ္ခုမွ မဟုတ္တာ
အေနနီးလ်က္ သတိရမႈေတြက
ေဆြးေျမ့စရာ ကမာၻတစ္ခုျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ
မင္းသိႏုိင္ပါမလား…ခ်စ္သူ .။

သံေယာဇဥ္ ပန္း

ရင္ထဲက တြယ္တာမိလုိ႔
ႏွလုံးသား ဥယ်ာဥ္မွာ
သံေယာဇဥ္ပန္းကေလးေတြ
တနင္တပုိးနဲ႔ စုိက္ပ်ိဳးျဖစ္ခဲ့တာပါ……

ျမတ္ႏုိးမႈနဲ႔ မ်ဳိးေစ့မ်ား ျပန္က်ဲ႕
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ရွင္သန္ခဲ့ျပီး
ရံ႕နံ႔မ်ားမွာလည္း……
ခံစားခ်က္ေတြ သင္းပ်ံ႕ေနဆဲေပါ့……

ေမတၱာေပါင္းျမက္ေတြ ရွည္လာတုိင္း
ဝသႏၱာေရလႈိင္းနဲ႔ ေပါင္းသင္
ဥယ်ာဥ္မႈးရဲ႕ ဘဝက
ပန္းကေလးတစ္ပြင့္ကုိ ပြင့္လန္းေစဖုိ႔
အုပ္မုိးေပးမဲ့ ရင္ခြင္ပါကြယ္……
ယုယျခင္းေတြနဲ႔ စိမ္းလန္းခဲ့တယ္…။

ေဟာ့……

သံေယာဇဥ္ပန္းကေလးေတြ
အျမစ္တြယ္တတ္လာခဲ့ျပီး……

တယုတယနဲ႔ ႀကီးျပင္လာခဲ့ျပီး……

မင္းမွာဘယ္လုိ႔ ရနံ႔မ်ဳိး ရွိသလဲ……

မင္းဘယ္သူအတြက္ ရွင္သန္ခဲ့သလဲ……

ငါ့ မေမးရဲ႕ပါဘူး……။

မင္းရဲ႕ သံေယာဇဥ္ပန္းကေလးပြင့္ဖုိအတြက္
ေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့…
ဥယ်ာဥ္မႈးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝမွာ
ပန္းခူးခြင့္မွာ မပါတာကုိကြယ္……။

ႏြမ္းလ်ားလုိ႔ ေျမျပင္ေပၚကုိ
ေၾကြလႊင့္သြားရင္လည္း
ယုယျခင္းနဲ႔ ျမတ္ႏုိးေနဆဲပါ……။

ရွင္သန္ဆဲ အခ်စ္

မင္းအတြက္နဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ
လက္ခ်ဳိေရတြက္လုိ႕ မရတဲ့
ငါ့ႏွလုံးသားက ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ
ငါ့ အနာဂတ္ေတြ ဘယ္လုိ႔ပဲျဖစ္ေနပါေစ
ခြင္လႊတ္တယ္ ဆုိတာ……
မင္းရင္ထဲက ၾကင္နာျခင္းေတြ……

ခ်စ္သူေရ……
ယုံၾကည္ထားတဲ့……
တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မနက္ျဖန္မွာ
အၾကင္နာဆုံး တြဲလက္ေတြနဲ႔
ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ပါမလား……။

ေဝးကြာရမယ့္ တစ္သက္လုံးမွာ
ငါ့ကုိ ခဏတာလွည္ၾကည့္ဖုိ႔
မင္းမာနေတြ ခါခ်ျပီး………
ငါ့ရင္ထဲသုိ႔ ဝင္လာခဲ့ပါ……

မင္းအတြက္……ငါ့ႏွလုံးသားကေပးတဲ့
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြေလ………
အျမဲတမ္း ရွင္သန္ေနဆဲပါကြာ……။