သစ္ရြက္ေလးေတြ ေျမေပၚခ
ေၾကြလြင့္စရာေကာင္းတဲ့
ကုိယ့္……ဘဝ…
တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေဝဆာပါရဲ႕
ႀကီးျပင္ျခင္းဟာ……ေရေတြနဲ႔
ေသဆုံျခင္းဟာ……အခ်ိန္
တည္ျငိမ္မႈနဲ႔ လွည့္ျပန္ခဲ့ေတာ့မယ္…။
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ…ဘဝေလးထဲ
ကုိယ့္ ခဏေလး…ေငးေမာ
စိတၱဇေတြ…လယ္ထြန္း
ရြာျပင္မွာ……ထန္ေတာ္
ေလလြင့္ရာ…လူတစ္ေယာက္ပါ…။
ေနစင္းတစ္ပြင့္…ပူလုိက္ပါရဲ႕
ေအးျမျခင္းကုိ ရွာေဖြ……
ေတြ႔ေတာ့ ရွိခဲ့ပါတယ္……
ဒုကၡအပူကုိ ျငိမ္း……
သုခမႈေတြဟာ ေလစိမ္း……
ေသာကအတြက္……တုိက္ခတ္လုိက္ပါ…။
ေစ်းတစ္ဆစ္ရဲ႕…သခၤါရ…
ကုိယ့္ ေနထုိင္မႈဟာ…ေစ်းဆစ္ေနသလုိ႔
ေစ်းသည္ကေတာ့……မျမတ္
ေရာင္းတဲ့ အတုိင္းပါပဲ……
လုံးဝမေလ်ာ့ႏုိင္ပါတယ္……။
ေနဝင္ခ်ိန္ရဲ႕ လမ္းကေလးအတုိင္း…
အျပန္ခရီး…အိပ္မက္မရွိ……
ေျခရာမ်ား မထင္က်န္……
စုိစြတ္ေနတဲ့…
အသုိင္းအဝုိင္းရဲ႕ မ်က္ဝန္း……
ေျခလွမ္းေတြကုိ……ေနာက္ျပန္မဆုတ္
သတၱိရွိစြာ ရင္ဆုိင္မယ္……
မျမင္ရျခင္းနဲ႔ ဆီးလုိ႔ႀကိဳေနတယ္…
သံသရာအတြက္…………
ကုိယ့္ရဲ႕ ေသမင္းတမန္.……။
0 Comment:
Post a Comment