အခ်စ္ေရာဂါ.....
အထပ္ထပ္ႏွင့္
ေဝဒနာ ညေနခင္း
လွပေသာ ဆည္းဆာမွာ
ခ်စ္သူေျခရာ ေပ်ာက္ရွသြား
အေနေဝးခဲ့လည္း
ေသြးမေအးပါ.....ေမ ။ ။
လြမ္းမိလုိ႔ အရူးျဖစ္ျဖစ္
သန္ေခါင္ယံ ည
ၾကယ္စင္မ်ား လႊမ္း
လမင္း စႏၵာ......
အုိ အလင္းေရာင္
ေလာကတစ္ခြင့္ သြန္းျဖိဳပါေစ
ေဝဒနာ ညလယ္ဟာ
မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ အာရုဏ္ဦးၿပီး...ေမ ။ ။
အုိ.....အခ်စ္
ဒ႔ါ........အိပ္မက္မ်ားလား
ဒိြဟနဲ႔ ငါ့ေသာကေတြ
ပူေဆြး ဒုကၡပင္လယ္ထဲ
ေရာင္ျပန္ဟပ္ အလင္းေရာင္မ်ား
နာရီ စကၠန္႔ တေရြ႕ေရြ႕ႏွင့္
စည္းတစ္ဖက္ျခားနားသြားတဲ့
တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕.............
ဝမ္းနည္းစရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကုိ
ေဝဒနာ ညလယ္မွာ...
အလြမ္းသင့္ ကဗ်ာေတြႏွင့္
ဟစ္ေၾကြးလုိက္ေတာ့မယ္.....ေမ ။ ။
0 Comment:
Post a Comment