ငါ့တုိ႔ မေတြ႔ဆုံတဲ့ ေန႔ရက္မွာ
တိမ္တုိက္မ်ား ဟာ
လေရာင္လဲ့လဲ့ထဲ
ျဖတ္သန္းသြားၾကတယ္……။ ။
မင္းလည္း ငါ့ဆီမေရာက္ခဲ့
ငါ့လည္း မင္းဆီမလာဝံ့ခဲ့လုိ႔ ျဖစ္မွာပါ
ျမစ္ေရစီးသံတုိ႔ ေျခာက္ေသြ႔လြန္း
ဒီလုိ႔ စဥ္းစားေတြးေခၚခဲ့ရ
ခ်စ္သူတုိိ႔ရဲ႕ ကႏၲရလြင္ျပင္
ဟုိးေဝးေဝးကုိ ေငးၾကည့္လုိက္တုိင္း
ေပါင္းဆံုမယ့္လုိ႔ ထင္ခဲ့ရတဲ့
ရထားသံလမ္းေလးေတြဟာ
ဘယ္တုန္းကမွာ မေပါင္းဆံုခဲ့ပါဘူး
သူရင္ဘတ္ ကုိင္းကြ်န္းလယ္ယာေျမမွာ
ေရာင္စုံပန္းတုိ႔ ပြင့္ေဝခဲ့ၾကေပါ့…။ ။
ညေနရီ……………
ခေရာင္ေကာင္းကင္လမ္း
အိပ္တန္းျပန္ငွက္ ပ်ံသန္းခဲ့ပုံ
ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ
သူ သတိမရႏုိင္ေတာ့ပါ……။ ။
တကယ္တမ္း ေတြးေတာ့လည္း
သိသိသားသားေလး……
အလွမ္းေဝး ေနဆဲပါပဲေလ………
ျမက္ရုိင္းေတာေလးဆုိေပ့မယ့္
မင္း အတြက္ဆုိရင္
ပန္းဥယ်ာဥ္ေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္ေနခဲ့တာပါ…။ ။
ဆႏၵေတြဟာ ဆႏၵပါပဲ……
အခ်ိန္ကာလေတြကသာ
အခ်စ္ကုိ ရူးမုိက္မႈအျဖစ္
တန္းဖုိးျဖတ္ခဲ့ေပါ့……။ ။
အဲဒီလုိ႔နဲ႔ပဲ……
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာလည္း
ဒုကၡိတ တစ္ေယာက္လုိ႔
ကုိယ္လက္အဂၤါ မစုံလင္ခဲ့ရရွာဘူး……။ ။
ခ်စ္သူအတြက္ ဒီရင္ထဲက……
ကဗ်ာမ်ားကုိလည္း
သူ ႏွလုံးသားမွာ
သူစိမ္းဆန္ခဲ့တာ ၾကာလွေပါ့……။ ။
0 Comment:
Post a Comment